Na het ontbijt, Benny heeft een Spaans omelet en Anja een Continental breakfast doen we nog een wasje en rond 10 voor 11 lopen we naar de haven, waar de boot die ons om 11.10u naar Isla de Lobos brengt al klaar ligt.

We kunnen meteen aan boord en vinden een plekje achterop.

Keurig op tijd varen we de haven uit.

Isla de los Lobos is 6 km² groot en bedekt met duinen, zoutpannen en kleine vulkaankegels. De vulkaan ‘La Caldera de Lobos’ is met 127 m het hoogste punt.

El Puertito is het enige bebouwde plekje op Los Lobos met een klein authentiek restaurant dat onregelmatige openingstijden heeft. Om hier te komen volgen we de borden ‘Puertito’. Vanaf de aanlegplaats van de boot is het ongeveer tien minuten wandelen. Dit is dus meteen het 1e wat we doen. Op naar de koffie.

Het restaurantje ligt aan de meest mooie lagune everrrr!!

De koffie is prima en zo is ook het uitzicht...

Een groot deel van Isla de los Lobos wordt in beslag genomen door het natuurreservaat ‘Parque Natural Islote de Lobos. Hier groeien veel verschillende plantensoorten en scharrelen talloze bijzondere vogels rond.

Een wandeling rond het eiland neemt drie tot vier uur in beslag. Zoveel tijd hebben we niet, maar we lopen wel tussen de lava kegels door naar de volgende lagune.

Wat een prachtig eilandje is dit. Als je de 1e boot vanuit Fuerteventura neemt en de laatste boot weer terug kun je je hier echt wel een volle dag vermaken, maar wij hebben de boot van 14.20u weer terug, dus gaan we richting de aanlegsteiger.

Als we aan boord stappen vinden we een prachtig plekje op het voorsteven. Iemand van de crew roept wel dat we daar niet helemaal droog blijven, maar de zon schijnt, het is warm en van een beetje water is nog niemand gesmolten, dus het is heerlijk roept hij. Helaas wordt er na een paar minuten door iemand anders geroepen dat we daar niet kunnen/mogen blijven zitten. Iedereen moet naar binnen en als iedereen aan boord is gaan de voorste ramen ook meteen dicht. Zodra we weer op open zee varen snappen we meteen waarom. De golven zijn hoog, de boot schommelt als een malle en het water slaat constant over het voorsteven heen tegen de ramen.

Nu zijn wij allebei gek op varen en als het even kan doen we dat elke vakantie wel een x, maar Anja is een aantal jaren geleden ook behoorlijk zeeziek geweest op een mini bootje tijdens een dolfijnen tour op Tenerife, Nu kun je je zicht op één punt focussen, dat helpt tegen de duizeligheid, maar in dit geval zijn de ramen te hoog, dus dat kan niet. Wat wel kan is ogen dicht en meegaan met de golven, dat helpt dus net zo goed. Als we halverwege zijn, we varen in totaal een klein half uurtje, roept Benny in haar oor dat er aan de andere kant van de boot iemand over z'n nek gaat. Tot op dit moment heeft Anja nog geen idee waarom dit het vermelden waard was en waarom zij dit moest weten. Hahaha, zéér overbodige en véél te veel informatie als je het haar vraagt! We bereiken gelukkig heelhuids de haven van Fuerteventura weer. Wat een heerlijke dag op een prachtig onbewoond eilandje.

We drinken koffie/thee op het balkon van de kamer en gaan vroeg eten, omdat we het Nederlands elftal willen zien. Benny heeft weer de croquettes en Anja de onion rings vooraf. Allebei hebben we pizza als hoofdgerecht. Benny Margherita en Anja met seafood, waar ze meteen genoeg van heeft als blijkt dat het darmkanaal nog in de overigens overheerlijk uitziende garnalen zit. Gadverdamme. De chocoladecake na maakt wel veel goed, dat dan weer wel.

Inmiddels is de 2e helft van Nederland - Frankrijk begonnen en staat het nog 0-0. Hup Holland!!

Morgen verhuizen we naar een hotel in het binnenland van Fuerteventura! Tot dan! Liefs xxoo