benny-anja-fuerteventura.reismee.nl

Dag 18; Adiós Fuerteventura

De wekker loopt om 7.15u af. Nog één keer wakker worden met uitzicht op de Noord Atlantische Oceaan.

Nog één keer ontbijten in dit hotel. Inmidddels kunnen jullie zelf wel bepalen wie wat gegeten heeft, gok ik...

We stoppen de laatste spullen weer in de koffer en ritsen deze nog één keer dicht deze vakantie. We zoeken de spullen voor de handbagage bij elkaar en om half 10 checken we uit en rijden we weg. Het is maar een kwartiertje rijden, maar we lassen wel een tussenstop in. De auto moet met een volle tank ingeleverd worden, dus 1st naar de benzinepomp, waar we voor € 1,359 p/ltr de tank volgooien. We zetten de auto weer af op de parkeerplaats van Hertz/Thrifty en na een inspectie van de buitenkant op schade en de meter op de volle tank kunnen we naar de incheckbalie. Nu zijn we vergeten om de km teller op 0 te zetten, maar de dame van Hertz rekent even snel uit dat we zo'n 520km gereden hebben en dat op een eiland van 30x100km.

Er is bijna niemand bij de Tui balie en na de vraag of er geen laptops/electronica in de koffers zit en de controle of ze niet te zwaar zijn worden ze gelabeld en gaan ze er vandoor. De boardingpassen worden uitgeprint en dan vraagt de dame of we de handbagage misschien ook in willen checken? Ehh, nee daar zitten nl de laptop en de electronica in en dat mag niet in het ruim.

De Tui Boeing staat al klaar...

Nog één keer een café Americano...

...en dan is het boarding time!

Bye Bye Fuerteventura...

Na een tussenstop op Lanzarote, we moeten het vliegtuig uit en krijgen een tranfserkaart, omdat er schoongemaakt en getankt moet worden en een paar uur héél veel getetter van de buurvrouw ...zelfs als Anja een boek leest gaat het getetter door, maar nu tegen Benny... en nog véél meer getetter is er eindelijk bekend land in zicht.

Hello Rotterdam Airport.

Het duurt even voor we het vliegtuig kunnen verlaten, want er zijn wat problemen met de trap. We hebben meteen een flasback naar de thuiskomst vanuit Gran Canaria waarna we 3 kwartier moesten blijven zitten, omdat er geen grondpersoneel was om de trap aan te rijden. Heerlijk gezicht ook weer als al die mensen die na het landen meteen overeind springen en de handbagage uit de vakken rukken, omdat ze er als eerste uit willen nu in het gangpad staan met hun bagage en geen kant op kunnen. Hahaha.

We worden met de bus naar de aankomsthal gebracht en dan...

Opnieuw een flashback naar onze terugkomst vanuit Gran Canaria vorige jaar zomer We vlogen toen van/naar R'dam Airport, omdat de problemen en de rijen op Schiphol niet te doen waren. Na het landen om half 7, kwamen we in een bomvolle aankomsthal terecht en bij gebrek aan grondpersoneel hebben we toen 3 uur op onze koffers moeten wachten... Adiós Gran Canaria.

Grappig als er omgeroepen wordt dat er wat problemen zijn met het uitladen van de koffers en dat het wat langer duurt dan dat je gewend bent op R'dam Airport... Dit keer duurt het slechts 2 uur voor we de koffers hebben. Brendon komt ons ophalen en staat al even te wachten, maar nu kunnen we dan toch écht richting huis.

Inmiddels is het vrijdag, de was is gedaan, de koelkast is weer gevuld, voor én achter zijn de schilders bezig en Anja heeft al weer 2x een bezoekje gebracht aan de sportschool. Het gewone leven is zo goed als weer begonnen.

Nog even een reactie aan Wouter... Dag 7; Nee, Anja is niet in het bubbelbad geweest die is meer van de douche. Benny heeft het bad wel vol laten lopen, maar kreeg vervolgens met geen mogelijkheid de bubbels aan de praat. Anja wilde hem nog een rietje geven, zodat hij zelf bubbels kon maken, maar al met al was ook dat geen succes. Dag 12; Nee, er komt geen vervolg op de all-inclusive. Als we 's morgens het ontbijt binnen hebben eten we niet meer tot in avond. We hebben geen behoefte om ons de hele dag vol te stouwen met van alles en nog wat. We hebben in 3 dagen/4 nachten 2 bakjes koffie, 4 ijsjes (2 bolletjes) een biertje en een ice-tea gebruikt die we zonder all-inclusive gewoon hadden moeten betalen. Niet de moeite waard dus.

Wat rest is nog te zeggen dat we een heerlijke vakantie hebben gehad. Fuerteventura heeft hele mooie plekken, maar is niet een eiland waar we snel naar terug zullen gaan, Van de 5 hotels was de laatste, samen met het hotel in de middle of nowhere zeker een aanrader, De andere hotels waren absoluut niet slecht, maar deze 2 staken er wel met kop en schouders bovenuit. We hadden een prima auto en ondanks dat het met name in de ochtend een paar keer bewolkt was hebben we heerlijk zonnig weer gehad, Wel veel wind, maar daar staat Fuerteventura bekent om.

Lieve, lieve trouwe volgers... Nogmaals dankjewel voor het 'mee'reizen en dank voor jullie steeds weer heerlijke enthousiaste reacties. Liefs van ons en tot snel! xxoo

Dag 17; Caleta de Fuste

De laatste dag van onze vakantie op Fuerteventura begint al om kwart over 7... Haha, we zijn mega vroeg wakker en doen dus extra rustig aan voor we gaan douchen en ontbijten. Als het halverwege de ochtend nog steeds wat bewolkt is lopen we nog maar een keer naar de haven, waar we op het zelfde terras neerploffen als waar we gisteren koffie hebben gedronken. Het zit bomvol en het duurt dus wel even voor er iemand de bestelling komt opnemen. Even duurt wat langer en verschillende mensen staan al op en lopen weg. Wij houden vol en mét succes. Na zo'n 20 minuten komt er zowaar een serveerster vragen wat we willen drinken. We bestellen een café Americano (Benny) en een ice-tea lémon (Anja). Na weer even... komt de dame met een dienblad aan. One ice-tea, ze kijkt wie dat wil hebben, dus Anja steekt haar hand op en one Latte, oftewel koffie met veels te veel melk. Nope, sorry meid, niet voor ons. Wij hebben café Americano bij je besteld. Ze kijkt verward... Oh, ja... Sorry, komt eraan. Weer even wachten... daar komt een ober met een dienblad en een ienie minie bakkie, je raad het al, Espresso!! Nope, sorry man, Wij hebben café Americano besteld en inmiddels al een Latte en nu een Espresso gehad. Three times a charm... De derde x is het dan toch raak en heeft ook Benny zijn drankje. Het afrekenen aan de bar kost zo ongeveer net zo veel tijd als het wachten op de bestelling. eerst moet er een vat limonade aangesloten worden, dan is de dame die vandaag kassadienst even druk en als er dan iemand komt tikt hij een Ice-tea, een Latte én... Nope, sorry sir. Géén Latte en geen Espresso. 1 Ice-tea en 1 café Americano, verder nada!! Het valt allemaal niet mee...

De rest van de middag liggen we heerlijk in de zon bij één van de twee zwembaden van het hotel. Dit zwembad dus... Niet op een zonnebedje direct aan het zwembad want die zijn om half 8 's morgens al bezet door de badlakens die nog eerder wakker zijn dan wij. Hahahaha.

Het andere zwembad ligt in het midden van het hotel.

We gaan rond half 5 naar boven, kijken de wedstrijd van het Nederlands elftal ...Yeahhhh, gewonnen!... en om 19.00u gaan we eten.

Nog even genieten van het geluid van de Noord Atlantische Oceaan op de achtergrond...

De koffers zijn inmiddels weer opgeruimd, we hebben ingecheckt en de boardingpassen staan in de telefoon. Nog 1 nacht slapen en nog 1 ontbijtje hier voor we vertrekken.

Slaap lekker en omdat we morgenavond pas landen, tot donderdag voor nog 1x een update van de website,

Dag 16; Caleta de Fuste

Voor de laatste 2 dagen, vandaag en morgen dus, hebben we eigenlijk helemaal niets gepland. De vakantie loopt bijna tot een einde en we willen gewoon nog even lekker genieten van het niets moet, maar alles mag.

We zijn al voor 8 uur wakker en dus ook lekker vroeg bij het ontbijt, wat overigens prima is. Niet overdreven, maar meer dan voldoende. Er zijn verschillende soorten brood en broodjes, hartig en zoet beleg en groentjes voor de liefhebbers. De gasten van dit hotel, van heel dit eiland trouwens, zijn voornamelijk Engelsen en daar het buffet ook op is aangepast. Hashbrowns, gegrilde tomaat, worstjes en witte bonen in tomatensaus die de Engelsen met grote hoeveelheden op geroosterd brood doen, wat betekent 3 geroosterde boterhammen op een stapel en daar de rest bovenop net zo lang tot je de bammetjes niet meer ziet. Verder zijn er nog 3 soorten ei, gekookt, gebakken en scrambled, yoghurt, vers fruit en pastries.

Benny heeft 2 geroosterde boterhammen met roerei, een croissantje met een gebakken ei en 2 donuts (1 gewoon en 1 choco). Anja heeft stokbrood met een gekookt eitje, een geroosterde boterham met kaas en komkommer, yoghurt met een perzik erdoor en een bordje met vers fruit (grapefruit, kiwi en meloen) We spoelen de boel weg met koffie en jus.

Na het ontbijt besluiten we, omdat het nog wat bewolkt is, naar de haven van Caleta de Fuste te lopen, Puerto Castillo.

Het woord 'Castillo' verwijst naar het Castillo de Fuste, een ronde toren van natuursteen die in 1740 gebouwd is en destijds als verdediging tegen zeerovers diende. Tegenwoordig staat de toren als decoratie in het bungalow hotel Barceló Castillo Beach Resort.

Ze zeerovers zijn nog niet verdwenen, iig niet bij Pirateshop...

Natuurlijk doen we nog ff een café Americano in de haven en dan gaan we terug naar het hotel, waar we eigenlijk, door gebrek aan zon, ook meteen weer vertrekken. Er is een toeristen winkelcentrum vlakbij, dus laten we daar dan maar even gaan kijken. We eten een ijsje (Benny 3 bollen KitKat ijs en Anja ...uiteraard,,, chocolate chip mint) en Benny scoort nog de ultieme pet!

Inmiddels is de lucht strakblauw, dusss... We're living the good life!

Het diner buffet is weer overheerlijk! Op de foto een selectie van wat we samen gegeten hebben...

Voor straks welterusten en voor morgen gezond weer op! Liefs van ons xxoo


Dag 15; Esquinzo - Caleta de Fuste

Vandaag vertrekken we naar ons 5e en tevens laatste hotel op Fuerteventura. We zijn vroeg wakker, Benny zelfs al om 6 uur, omdat het bloedheet is in de kamer. De balkondeur is dicht vanwege de kat en de airco maakt een vreselijke herrie zonder dat het ook maar een beetje koeler wordt, dus die staat niet aan. Hij drinkt een bak koffie op balkon en komt dan terug naar bed tot de wekker om half 8 afloopt. We verzuipen de ienie minie beestjes die met een heel veel in de wastafel krioelen, springen onder de douche en gaan naar het ontbijt. Als we terug zijn gaan de laatste spullen in de koffer, checken we even of we niets vergeten zijn en brengen dan eerst de 2 handbagage tassen en wat los spul naar de auto. Werden we bij het inchecken nog met de 'limo' naar onze kamer gebracht, terug hebben we die luxe niet. Nu zitten er nogal wat hoogteverschillen/hellingen op het terrein dus alles in 1x meenemen gaat niet lukken, Bij het 2e loopje naar de auto zijn de rolkoffers aan de beurt.

Bij het uitchecken vraagt de aardige jongen achter de balie of alles naar wens is geweest? Anja vraagt of er niets in de pc staat bij haar boeking? Ehh, nee niets, was er een probleem dan? Haha, heerlijk dit! Anja verteld nogmaals over de beestjes, het toilet, het bezoek van de kat én laat nog maar een x de foto van de kat op het bed zien. Hij snapt niet dat daar niets van terug te vinden is bij onze boeking. Hij zet het er alsnog in en vraagt of hij een foto van de foto mag maken om bij te voegen. Dat mag. We hebben bij het inchecken al betaald, dus we leveren de sleutels in en 'met gierende banden' gaan we er vandoor. We hebben het echt niet slecht naar ons zin gehad, maar er waren te veel dingen niet in orde. Als we ooit nog terug gaan naar dit eiland is dit hoogstwaarschijnlijk niet het hotel wat we boeken...

Op naar ons volgende hotel dat weer aan de Oostkust en net onder het vliegveld ligt. We hebben een stop gepland in het Parque natural de Pozo Negro, maar daar valt dus niet te stoppen. De FV2 loopt er wel dwars doorheen, maar we kunnen nergens stoppen voor foto/film.
We slaan rechtsaf de doodlopende PV420 op richting Pozo Negro. Nu is Pozo Negro helemaal niets bijzonders, een handjevol huizen langs de kust, maar ze hebben er wel koffie en daar doen we het voor.

We rijden weer terug naar de FV2 en dan is het nog een klein stukje naar Hotel Areza Mar - Adults only.

We kunnen inchecken vanaf 15.00u en het is pas 13.00u, maar de kamer is klaar en we krijgen meteen de keycard. Prima kamer!

Heerlijk uitzicht ook weer!

We drinken koffie op ons balkonnetje en lopen een stukje van het wandelpad langs de kust uit.

Achterkant van het hotel waar ook onze kamer ligt.

We eindigen op een terrasje waar we met een drankje op grote tv schermen de Formule 1 race, die vandaag erg spannend is, kijken.

Om 19.00u (20.00u in Nederland) gaat het buffetrestaurant open en inmiddels beginnen we toch wel écht trek te krijgen. We hebben na het ontbijt nl niets meer gehad. Het is heerlijk rustig bij het buffet. We hebben inm al wel in de gaten dat hier bijna alleen maar Engelsen zijn en die zitten nog met z'n allen naar de verlenging van Engeland-Slowakije te kijken. Het buffet is niet groot, maar er is meer dan voldoende keus. Salades met brood, soep, een aantal bakken met warme vis/vlees en bijgerechten. Aardappels en verschillende soorten puree en er is ravioli in tomatensaus, waarbij de ravioli 'to order' klaargemaakt wordt. Alles is warm, zelfs de borden, waardoor ook de gerechten langer warm blijven. Er is een ruim buffet met taart, toetjes, ijs en vers fruit voor na. Drinken is ook hier inbegrepen. Benny heeft vissticks met knoflookbrood, de ravioli en wat mini desserts en Anja de Griekse salade, frietjes met gamba's en kabeljauw in saus en eveneens een bordje met mini desserts.

We kijken nog een voetbalwedstrijd, werken de website bij en genieten nog even van ons uitzicht.

Tot morgen!







Dag 14; Esquinzo - Tui Magic Life Fuerteventura

Anja dacht dat er niet zo veel te vertellen viel vandaag omdat we een relax/poolday hebben, maar dat verandert helemaal aan het einde van de middag...

We zetten geen wekker en doen lekker rustig aan wat dan wel weer als nadeel heeft dat het mega druk is bij het ontbijt.

Na het ontbijt gaan we richting het zwembad waar inmiddels bijna alle bedjes al bezet zijn door de badlakens die blijkbaar al vroeg wakker waren en dachten we gaan vast liggen... GR@&%%RRR!

Gelukkig vinden we nog 2 lege bedjes en als onze badlakens ook geïnstalleerd zijn gaan wij er maar meteen bovenop liggen, daar ze tenslotte voor bedoelt... Hahahaha!

We roosteren een tijdje, Benny haalt wat te drinken bij de poolbar, roosteren weer een tijdje en koelen tussendoor af in het water.

Om een uur of drie halen we ook nog een ijsje bij de bar, het is tenslotte all-inclusive. Bij de ijsbar is ook meteen de snackbar en je gelooft het of niet maar er staat een mega rij hier voor de frietjes, de hotdogs, de pizza en de pasta. Serieus niet normaal wat sommige een mensen per dag naar binnen schuiven als het allemaal inbegrepen is. Borden vol komen er voorbij! Wij gaan naar het ontbijt, slaan vervolgens de lunch over, omdat we nog vol zitten en gaan dan om half 7 naar het dinerbuffet. We hebben inmiddels in de 3 dagen dat we hier zijn, 2 koffie, 2 ijsjes, 1 biertje en een ice-tea verbruikt van de all-inclusive. Dit is duidelijk niet aan ons besteed, we zouden absoluut niet weten waar we dat allemaal laten moesten.

Terwijl we terug naar kamer 17 lopen maken we nog wat foto's om toch nog iets te laten zien vanavond.

En dan dit... Het is inmiddels wel duidelijk dat dit hotel niet favoriet is bij ons. Niet alleen omdat het te grootschalig en te massaal is, of omdat het eten er net mee door kan, maar niet écht lekker en het meeste ook al niet warm, er is meer...

Nu hoor ik al een aantal mensen denken "Waarom boek je het dan?" Goede vraag. We zijn afgegaan op de foto's én de reviews van Booking. De foto's laten totaal niet zien hoe groot dit complex is en de overall score is een prima 8,1, Uiteraard lezen we wat negatieve commentaren, maar niets 'angstaanjagends' wat ons besluit om niet te boeken en iets anders te zoeken. Het is ook niet zo dat er in de buurt geen andere hotels zijn...

Wat het eten betreft, dat is niet eens het belangrijkste. We eten salade of rijst met vis of iig iets wat net uit de pan of van de bakplaat komt, want dan is het gegarandeerd warm. De kamer zelf ziet er op de foto's prima uit, maar valt in werkelijkheid behoorlijk tegen. Meubels zijn gedateerd, daar kunnen we prima mee leven, maar de stoeltjes hebben een gat in de stof van de leuning en de lamp staat zo scheef als een maleier. De badkamer kan ook zeker wel een opfrisbeurtje gebruiken. Voegen en kitnaden moeten vervangen worden, het toilet moet je 2x doorspoelen (zo weinig water komt er uit) en de wastafel loopt tergend, maar dan ook echt tergend langzaam leeg. Verder zijn er rondom het zwembad tegels kapot en de minitegeltjes waar het bad zelf mee bekleed is ontbreken op verschillend plekken, We zien ze op bij de bar op een stapel liggen. Daar gebracht door gasten...

Maar goed de druppel die de emmer deed overlopen vandaag... Eergisteren, tijdens onze wandeling over het complex zien we verschillende katten tentjes staan. Er ligt een dekentje in, er staat voer en een bordje over iets van een katten shelter ofzo. Prima, totdat Anja gisteren uit de douche komt er een zwarte kat door de balkondeur (we zitten 3 hoog) naar binnen wil komen. Ze jaagt hem naar de buren en eigenlijk wil ze ook meteen naar de receptie om dit te melden, maar Benny vindt dat onzin... Wel doen we de balkondeur dicht als we weggaan, want we willen dat beest niet binnen hebben.
Als Benny even later zijn koffiebeker (van gisteravond) van de balkontafel haalt, zit deze vol met ienie mienie beestjes. De beker heeft de hele nacht buiten gestaan, dus het zal wel. Als we gisteren na de dierentuin in de badkamer komen krioelt het er van op de badkamervloer. Anja is er klaar mee, maar Benny zet de douchekop erop, verzuipt ze, spoelt ze weg en droogt de badkamervloer met een handdoek. "Opgelost!" zegt ie.

Dan vandaag... We zitten aan het eind van de middag koffie/thee te drinken op het balkon als Benny vraagt of Anja een nieuwe vriend voor de nacht heeft? Een raar soort onderbuikgevoel maakt dat Anja alert is en er een donkerbruin vermoeden samen met een misselijkmakend gevoel naar boven begint te borrelen. W.T.F?? ...en dan komt de volgende foto tevoorschijn...

We hebben vannacht de balkondeur open gehad ...lekker slapen met het geluid van de oceaan op de achtergrond... en dan is dit het resultaat! Anja is woest. GLOEIENDE GLOEIENDE GLOEIENDE... en denk de rest er zelf maar ff bij!!! Benny was wat eerder wakker en trof dit aan. Zodra die kat doorhad dat hij gesnapt was vloog hij op balkon tegen de muur zo het dak op. Anja snapt dat Benny niets gezegd heeft, hij weet hoe ze zou reageren op die foto, maar hij snapt ook dat als hij niets zegt hij ook niet kan verklaren waarom hij die balkondeur dicht wil hebben vannacht. Anja flipt én terecht, trekt haar schoenen aan en gaat meteen, maar dan ook meteen richting de receptie. Er zit 4 man sterk personeel en allemaal hebben ze niets te doen. Anja houdt haar handen open en hoofd schuin met een gezicht van "Wie oh wie?" Ik mag zelf kiezen zegt één van de dames. Anja kijkt ze ff één voor één aan en zegt dat ze misschien maar beter even alle vier beter kunnen luisteren. Ze verteld van de kat bij de balkondeur én daarna van de beestjes op de badkamervloer. De dames beloven dat ze iemand met spray zullen sturen voor de beestjes en ze weten dat er katten op het complex zijn, maar dat die meestal in de buurt van block 10 (wij zitten in 14) lopen en een eigen shelter hebben. Als Anja ...en ze moet zich zoooo inhouden, om niet héél erg onaardig te worden...de foto laat zien en aangeeft dat ze hier pretty pissed off over is zegt één van de dames "Aachhhh", "Aachhh?? Is ze niet goed ofzo?" We betalen bijna f*cking € 900,- voor die 4 dagen hier en dan ligt er een shelterkat in mijn nest!! "Wat nou, Aachhh???? Er wordt druk in de pc gezocht en ze kan ons een andere kamer aanbieden. "Sorry girl, die hoef ik niet. Buiten dat we morgenochtend vertrekken, als ik op 3 hoog al niet 'veilig' ben, waar dan wel op dit complex? Het is dat mijn hubby dat niet gaat doen, maar als het aan mij ligt pak ik mijn koffers en ben ik pleite. Met gierende banden hier vandaan en tot nooit meer, vriendin!" Adem in... Adem uit... Ik ben écht een dierenliefhebber, maar er is een grens en die is hier dus zwaar overschreden! De dames bieden meerdere malen hun excuses aan hebben het gemeld bij diverse supervisors. Tot zo ver... wordt bij het uitchecken morgenochtend misschien nog vervolgd...

Om de dag dan toch maar wel positief af te sluiten... Het uitzicht vanaf ons balkon blijft hoe dan ook heerlijk!




Dag 13; Oasis Wildlife Fuerteventura

Vandaag gaan we een dagje naar de dierentuin. Was dit tijdens het plannen van deze vakantie nog een gevalletje gaan we wel/gaan we niet, gisteren hebben we besloten om dus wel te gaan en om precies te zijn vandaag.

Marco Polo zegt over Oasis Wildlife Fuerteventura; "Begin jaren 90 was dit nog een armoedige dierentuin, maar inmiddels is het park uitgegroeid tot de grootste attractie van het eiland na de stranden. De oorspronkelijke Zoo is omgevormd tot een uitgestrekt, schaduwrijk park met hoge bomen en bloeiende struiken.

We hebben de wekker op half 8 gezet, gaan lekker vroeg ontbijten en rijden, hoewel het maar 20 minuten hiervandaan is, bijtijds weg. Er staat een behoorlijke rij bij de kassa, maar na wat geduld hebben we dan toch onze tickets .Bij het restaurant drinken we een bak koffie en daarna we het park in.

Het 1e gedeelte van de dierentuin is niet zo heel bijzonder. Kleine dieren achter glas of in een kooi die vaak onzichtbaar en dus bijna niet te fotograferen zijn.

Als we in de Savanna aankomen, het 'wild life' gedeelte van de dierentuin, wordt het pas echt mooi. De dieren hebben hier een prachtige leefomgeving én heel veel ruimte.

Mevrouw de Lama en Meneer de Haan...

Kamelen...

Alpaca...

Zo veel ruimte...

Gezellig samen eten...

Het buffet van de dromedarissen...

Het verblijf van o.a de giraffen...

Olifant Noa wordt net gevoerd...

"Hallooo, ik ben hier!"...

'Lekker!"...

Er is ook nog een Eco-tour door het park, oftewel een tractor met wat karren erachter. We rijden door een gedeelte zonder dieren en zonder uitleg. We hebben geen idee van de eco...

Na deze super 'interressante' rit gaan we langzaam weer richting de uitgang. Door de krokodillen grot...

...en langs de hippo's.

Tot slot nog een kleine collectie flora uit deze prachtige dierentuin.


Rond half 5 zijn we terug in het hotel. De schoenen gaan uit, de beentjes omhoog en onder het genot van een bakkie thee/koffie doen we niets meer tot het etenstijd is.

Voor straks slaap lekker en morgen gezond weer op! Liefs.


Dag 12; Esquinzo - Tui Magic Life Fuerteventura

First things first...

27 juni 1980 - 27 juni 2024 Happy 44th Anniversary. Here's to us, cause we're still here! Proost!!

Goed, terug naar de orde van de dag! In het verslag van gisteren niets geschreven over het hotel, omdat het contrast tussen de prachtige rit door de natuur en de massa hier in het resort te groot was, maar nu dan toch...

Eind van de middag komen we aan bij het hotel. Het is wat onduidelijk waar we moeten parkeren, maar rechts staat een bordje Private Parking en omdat we er van uitgaan dat private betekent voor de hotelgasten rijden we daar naar toe. Nog voor we écht geparkeerd staan komt er al iemand naar ons toe dat dat daar dus niet mag. Hij wijst ons de weg naar links waar de parking is voor gasten. Een parking met een aardig uitzicht over Esquinzo en met helemaal op de achtergrond Gran Canaria.

We halen de bagage uit de auto en lopen naar de ingang.

Eenmaal door de schuifdeuren komen we uit in een immens grote hal met een gigantische incheckbalie. Er is even wat verwarring. We hebben via Booking gereserveerd, maar het paspoort van Anja staat uiteraard op haar meisjesnaam. We leggen uit hoe het zit en dan vinden ze dan toch de reservering. We hebben de mooiste kamer van het hotel, zegt de dame aan de balie... Als we vragen hoe vaak ze dat vandaag al gezegd heeft probeert ze ons te overtuigen dat dit écht haar favoriete kamer is. Na het checken van de papieren en als we betaald hebben geeft ze ons een envelop, een plattegrond van het complex en begint ze, terwijl ze van alles aanwijst op de plattegrond, een berg info uit te braken, niet normaal. Het gaat het ene oor in en even snel het andere oor weer uit. Het zal wel. Wat wel blijft hangen is dat de bar tegenover de receptie de lekkerste koffie heeft, 24 uur p/dg open is én dat we met een Limousine naar onze kamer worden gebracht. De Limousine blijkt een golfkarretje, beetje jammer wel, maar we doen het er maar mee... hahahaha. De chauffeur legt de koffers achter op het wagentje en als we ingestapt zijn rijdt hij met een noodvaart over het complex. We komen door een tuin, zien in een flits een restaurant voorbij komen, komen langs blokken met kamers en hij scheurt met een noodvaart langs het zwembad. Hij stopt bij de lift van blok 14, laadt de koffers uit en vertrekt weer. Aha, dat hebben we ook dus ook nog onthouden. We moeten met de lift naar de 2e verdieping (naar beneden in dit geval) naar kamer 140217 (combinatie van blok, verdieping en kamernummer). We hebben het snel gevonden. De kamer is prima, maar het uitzicht is amazing!! Vrij zicht over de Noord Atlantische Oceaan!

We zoeken een plekje voor de koffers en een plekje om ons mini waterkokertje neer te zetten. Ja, ja, dit is een all-inclusive resort, maar als we wakker worden willen we thee/koffie en we hebben geen zin om daar meteen voor naar de koffiebar te draven. Dit waterkokertje hebben we ooit op La Palma gekocht is ideaal en gaat sinds 2019 elke vakantie mee op pad. Als alles op z'n plek staat verdiepen we ons even in de plattegrond en wat hier allemaal is. Haha, dit is zooo niet wat wij normaal gesproken boeken, We sorteren eigenlijk altijd op score en belangrijker nog op kleinschalig en rustig, maar je moet 'alles' een keer geprobeerd hebben in je leven, toch?

De plattegrond dus... Er zijn 4 restaurants, de 'vreetschuur met buffet' zoals wij het noemen waar je gewoon 3x p/dg binnen kunt lopen (ontbijt/lunch/diner) en 4 thema restaurants waarvoor je moet reserveren. Ons oog valt direkt op de Fish & Grill en dit is meteen het enige restaurant dat niet binnen de all-inclusive valt en alleen op zondag en maandag open is als wij hier dus al weer weg zijn. Bingo! Er zijn 6 zwembaden met allemaal een eigen doel. Sportspool, Splash area, Nudist, Private Lodge pool de activity pool én voor iedereen toegankelijk de Lago Pool. Er zijn 3 bars en verschillende winkeltjes. Voor de sporters in de vakantie is er, buiten de sports pool, een bike area, indoor cycling, Aerobic- en Fitness area en een duikschool. Verder is er een beach volley- voetbal- en tennisveld en kun je er boogschieten. Er is een giga game-room, een heus theater, een kidsclub en voor wie het nodig heeft een dokterspraktijk... Holy Moly!

Om half 7 gaan we naar het buffet om te eten. We pakken wat te drinken en gaan om de beurt kijken wat er te halen valt. Anja komt terug met sla, komkommer, tomaat en wortel en allebei hebben we een bakje met een sla, gekookt ei en cocktailsaus. Het ei was vast over van het ontbijt, want is zo groen als gras aan de binnenkant. Benny haalt een kippenpoot met frietjes (beide koud) en Anja heeft nog een bord met rijst met venkel (lauw), gegrilde groente (heerlijk én warm) en een moot tonijn waar 'medium' gebakken bij staat, maar die well-done is. Benny gaat 2 x naar de toetjesbar en Anja sluit af met een bakje mousse met chocokrullen en een schaaltje magere yoghurt met vers fruit. Beny drinkt nog een bakje koffie en dan is het klaar met deze dag. We slapen met de balkondeur open en het geluid van de oceaan op de achtergrond. Zzzzz....

Het ontbijt vanmorgen is wat je van een ontbijtbuffet verwacht. Niet meer en niet minder. Wel nemen we ons voor morgen wat vroeger te gaan, want het is megadruk en we moeten even zoeken naar een tafeltje.

Gewapend met foto/film camera maken we een rondje over de prachtig aangelegde tuin.


Kokospalm...

We nemen nog een inderdaad lekker bakkie kofffie bij de bar en lopen dan weer terug naar de kamer.

Het zwembad past hoe dan ook niet op onze foto's, dus deze is van internet...

De keuze is zwembad of strand en vandaag gaan we voor het strand. We hebben pasjes gehad om een strandlaken mee op te halen, maar aangezien we allebei geen idee hebben waar en we dit ook niet op de plattegrond terug kunnen vinden nemen we gewoon onze eigen badlakens mee. Het is er heerlijk rustig.

Ga je vanaf het hotel met een trap naar beneden het strand op, terug moet je dan ook écht weer naar boven...

Het buffetrestaurant gaat om half 7 open en om de grootste drukte ietsjes voor te zijn gaan we rond kwart voor 7 eten. Links bij de ingang staan de 2 gastvrouwen en rechts staan 15 man personeel (de tafel afruimers) op rij om de gasten welkom te heten...Awkward!

Het menu van Benny vanavond... Rijst met vis (lekker), Frites met kip (koud/taai), Lasagna (lekker) en toetjes met mousse (ook lekker).

Het menu van Anja... Zalmtartaar, Fishcake en tomaat (lekker), Vis, rijst, erwtjes met prei en gegrilde groente (heerlijk), Frites met kalkoen en rauwkost (lekker) en dezelfde mousse toetjes als Benny.

Nu lekker uitbuiken, nog een bakkie koffie/thee en gewoon helemaal niets doen!

Liefs van ons en tot morgen!









Dag 11; Tefia - Esquinzo

Vandaag weer een reisdag. Na het ontbijt pakken we de spullen bij elkaar en vertrekken we richting het Zuiden van Fuerteventura naar ons op één na laatste hotel. Bye, bye heerlijk kleinschalig hotelletje in de middel of nowhere...

We rijden de FV207 verder uit naar beneden en gaan dan rechts de FV30 op. Een weg vol met haarspeldbochten en eenmaal boven vinden we het 'uitzichtpunt' Morro de la Cruz. 'Uitzichtpunt' tussen aanhalingstekens, want we rijden inmiddels boven de wolken en dit is wat we zien...

We rijden verder en als we door Betancuria rijden komen we langs een terras en een terras betekent in ons geval koffietijd!

Als de koffie op is breekt de zon door en doen we een rondje door dit dorpje.

Iglesia de Santa Maria... Piraten maakten de 1e kathedraal van de plaats in 1593 met de grond gelijk.Ter vervanging werd rond 1620 de huidige, hoog boven de dalbodem oprijzende kerk gebouwd.

We bekijken nog wat keramiek/souvenierswinkeltjes, waar we uiteraard niets kopen, en lopen dan weer terug naar de auto.

6 km onder Betancuria stoppen we bij Mirador "Las Penitas"...

Bij Pajara vinden we Mirador "Risco de las Peñas" met onder in het dal een dichtgeslibd stuwmeer

Na deze korte stop nemen we de FV621 die haaks naar boven gaat. Eindpunt van deze doodlopende weg is Ajuy (Puerto de la Peña).

Marco Polo schrijft hierover...Dit kleine vissersdorp met twee namen is een geliefde bestemming voor dagjesmensen. Electriciteit en waterleiding zijn hier pas in 1986 aangelegd. Wie een eetgelegenheid zoekt, zal al gauw uitkomen bij Jaula de Oro (de 'Gouden kooi'). De eersteklas ligging pal aan het strand heeft helaas echter tot effect dat de prijzen torenhoog zijn en de service te wensen overlaat. Geen idee van de prijzen, maar als we aan een tafeltje plaatsnemen en aangeven alleen iets te willen drinken, gaat het hele feest niet door. We kunnen zelf binnen wat te drinken halen en als er dan nog een tafeltje vrij is mag je gaan zitten en als er geen vrij is heb je pech gehad. Tot zover de 'service'. We slaan deze even over en gaan eerst maar even het zwarte lavastrand op.

Via het voetpad op bovenstaande foto dat van het Noordeinde van het strand naar de rotsen omhoog voert, loop je over een bijna wit rotsplateau met eigenaardige erosievormen naar de baai Caleta Negra met zijn magnifieke door het zeewater uitgesleten grotten.

Als alternatief voor het restaurant waar je niet bediend wordt als je alleen wat te drinken wilt geeft Marco Polo Casa Pepin aan. Daar drinken we wat voor we terug naar de auto gaan om aan de laatste etappe naar ons volgende hotel te beginnen.

Terug dus de FV621 uit en dan scherp rechts naar de FV605. Hier stoppen we nog 1 keer bij Mantaña Cordón.


Wat een prachtig landschap om door heen te rijden. Er is weinig groen op dit eiland, maar de kleuren van de bergen en rotsen maken alles goed, De weg slingert omhoog en weer naar beneden en steeds zien we hier en daar een glimp van de oceaan.

Dit is wat wij leuk vinden, dit is ónze vakantie, Dingen zien, dingen doen, dingen beleven en nieuwe plekken ontdekken.. Daar is reizen voor bedoelt. Wat een heerlijke dag en wat hebben we weer veel gezien. To travel is to live!

"Jobs fill your pocket, adventures fill your soul"...